Эжик аксын углай салган
Эжен саңым салып алган,
Ак чалама азып алган,
Аъш-чемим делгеп алган,
Чажыымны чажып,
Чамбы-дипке чалбарып тур мен.
Чыл бажы келди,
Чылан бажы түледи.
Эртип турар эрги чыл —
Эртинелиг аът чылым
Эргий маңнап эртти.
Хая-дашты казырады,
Кадыг черни кадай базып
Хачы-кулак дээрде четкен,
Ыдык чели дискек четкен,
Хаш-хүлер дуюгларлыг,
Чарба чели чая дүшкен,
Суук кудуруу дорзук ашкан,
Чарба челдиг Чараш-Бора,
Хөвең челдиг Көк-Бора,
Көк дээрни хөлбеш кылдыр,
Карак чивеш аразында
Хаан-Көгей тайгазынче
Халдып, маңнап эрте берди.
Хоюг дүгү саглаңайнып,
Хову оъдун оъттап каап,
Чашпан бажын үзе шелип,
Чаяңнады саяктап каап,
Кончуг оожум чаңы-биле
Хой чыл, Хайыракан,
Коданында моорлап келди.
Алган дөзү:
Тувинские народные песни и обрядовая поэзия. / Сост. д. иск. З.К. Кыргыс. – Кызыл: «Сибирская горница». – С. 107.