Улуг чаанны үндүрүңер!
Кадыг эътке харбас мөге,
Калбак дашка тайбас мөге,
Туткан холу какпа дег,
Турган боду өрген дег.
Хөлчүк дег ала караан,
Көре каап, шийип каап,
Оң холун бурунгаар сунуп,
Солагай холун соңгаар сунуп,
Адак соонда
Агып-дагып көстүнүп,
Көктүг черни хөлбеңнедир,
Көк дээрни хөлбейтир
Девип-давып үнүп келди!
Карак чивеш аразында,
Катай кагар кадыг мөге!
Эргек дырбаш аразында,
Эгин бажын часпас мөге!
Дээлдигенден тевингир,
Хартыгадан кашпагай-ой!
Онаан үндүрүңер!
Эки ие төрүп берген,
Эрес мөгениң онаан үндүрүңер!
Агый-сагый, ойтур-айтыр
Тутчу бээр
Мөгениң шүүлдезин,
Мөңгүннүң аарын көрүңер!
Алган дөзү:
Тувинские народные песни и обрядовая поэзия. / Сост. д. иск. З.К. Кыргыс. – Кызыл: «Сибирская горница». – С. 115.