ДИЛГИ ЧҮГЕ КЫСКЫЛ АПАРГАНЫЛ?

Дилги эң-не баштай кара турган чүвең иргин. Бир-ле хүн ол күскелеп чорааш, ам эртен бак мезил-биле чаржыр деп бодап ап-тыр. Даартазында даң бажында Дилгижек хем кыдыынга маңнап келгеш:
― Бак мезил, бар сен бе? — деп айтырып-тыр.
Оозу тургаш, суг иштинден:
― Бар-ла мен — деп-тир.
Дилги тургаш:
― Даарта эртен бо хемни өрү чаржыр эвес бис бе — деп-тир.
Мезил чөпшээрежип каан. Дилги чоруй барган. Мезил ол хүн хемниң хамык мезилдерин эрик дургаар тургускулааш:
― Дилги маңнап келгеш, бак мезил бар сен бе дээрге, аа деп турар силер — деп, чагып каан чүвең иргин.
― Бак мезил, бар сен бе? — деп кыйгырып-тыр.
Мезил чыткаш:
― Ийе, бар мен — деп-тир.
― Че бис бе!—дишкен соонда, Дилги-даа салыпта-ла берген. Мезил-даа хеминче мойт кылдыр халый-ла берген иргин.
Дилги шаанга киир маңнап-маңнап:
― Бак мезил, бар сен бе? — дээрге-ле, ырак мурнунда — «аа» дээр болган. Дилги чедер черинге маңнап кээрге, Мезил сугдан шагда үнүп келген.
― Бак мезил, мени безин эртип шыдавас, кара дилги адың чок-тур — деп кыжырып туруп-тур.
Ол олчаан Дилги ыятканындан, шупту боду кыскыл апарган чүвең иргин.
Кыс-Халыыр