Биеэде Ишкин чурттуг Ондар Сартакпан деп хоочун аңчы тайга артынга дииңнеп чорааш, элдеп-ле чүвеге таварышкан дээр. Аңчы дүъште одаанга быжырып алган дииңнериниң эъттерин аскылап каап-тыр. Кежээ оозун чиир дээш көөрге, баарлары
чок бооп-тур. «Дииң баарын чүү чиптер болду, элдептиин але» деп кайгап ыңай-бээр харанып тура, харда кызыл-даван кижи изи көрүп каан. «Кижи баары чиир магачын деп чүве бар чүве дээн, оозу бо-ла-дыр» деп аңчы сестип каан. Оон одаанга от-көс салып, шуглаанга кижи удуп чыдар хевирлиг кылдыр чудук шуглааш боду кедээзинде дыт дөзүнге боозун хөлдээш манап чыдып ап-тыр. Элээн болганда, кижи хевирлиг дүктүг кара чүве келген соонда, балдыны алгаш, ооң шуглааның «мойнун» орта каккан. Сартакпанның боозу дирс-ле дээн. Магачын барып дүшкен. Дииңнээн улус хорадып турган магачынны аңчы ынчаар даялап каан дижипбурунгу улус чугаалажыр чораан.
