Бир тос домак билир кижи дыңнап турарга, кулун:
― Мана, авай, мана, авай!—деп киштеп бар чораан. Кулуннуң иези бени мунгаш, чылгыже халдып бар чораан кижи ол бенин киштээрин дыңнаарга:
― Мана, оглум, бо улус кидис даарап тургаш, чонакта тевене уттуп каапкан-дыр, ооң аарышкылыынга шыдавайн чор мен. Бо кижини чылгыга дүрген чедирип кааптайн адыр, өске аът тудуп мунгаш, мени салыптарга, сени эмзиргей мен де, ах, эмиим саамчыырын-саамчыырын — деп киштеп бар чоруп-тур.
