Донгактарның Кайгал деп кижи аңнап чоруткаш, үш хонук чиде берген. Улус соондан дилеп баарга, моорап калган чыткан. Улус ону деткерип алгаш айтырып-тыр.
Аңнап бар чоруурга, арганы куду ай дег төгерик кызыл чүве бадып олуруп-тур. Оон корткаш далып калган болган. Оон эгелээш-ле Кайгал хамнап эгелээн. «Чеди сарыг албыстарым» деп хамнаар кижи болгай.
Ооң хазы кижи сыын көстээ молдуруун43 Чиңгирлээнге дииңнеп чорааш чидирген.
Демги хазы Кайгалга кээп, арага-дарызын туткаш:
―Yш чыл бурунгаар кончуг молдуруумдан чарылдым, дүжүрүп44 берип көөр сен бе — деп-тир.
Кайгал хамнааш, молдурукту «дүжүрүп» эккелген. Молдуруктуңүдүн сиген өргүй45 берген болган дижир чүве.
Кайгал чүнү-даа «дүжүрер» кижи, ынчалза-даа акша чидерге чүгле ону дүжүрүп шыдавас кижи дижир турган.— «Бо албыстар ынашпас ышкажыл, чыды багай боорга, аңаа чагдавастар-дыр» дээр.
Кортканындан албыстай берген кижизинге ынчаар чүдүп турган дээр.
