Өдүген тайгазының девискээри чүве. Каттап чораан бис. Бир одагга беш кижи чораан бис. Улуу мен мен. Хенертен суггур чаашкын частап келгеш. Дораан соксай берди.
- Көрүнерем! Көрүңерем! Булут аразында узун кудуруктуг Улу мунган кижи чор! – деп алгыра бердим.
- Чүве-даа көзүлбейн-дир. Кижи кырыырга, угааны баксыраар чүве дижик. Бо кадай назылап кырааш, угааны алдаан боор – деп, чанымда чораан бир уруг чугаалады.
Менден өске узун кудуруктуг Улу мунган ирейни кым-даа көрбеди. Ол Улу алдын-сарала бооп көзүлдү. Сактырымга, аксында бир-ле чүве пактап алганзыг болду. Улу мунган ирейниң салы кедергей ак болгаш өгбеңнедир хадыыр болду. Кургаг диңми диңмирээн соонда, узун кудуруктуг Улу-даа читти, ак салдыг ирей-даа читти.
Алган дөзү:
Кенин-Лопсан М.Б. Кара дээрниң тыныжы. – Дыхание черного неба. – Кызыл: Ю.Ш. Кюнзегеш аттыг Тываның ном үндүрер чери, 2010. – А. 216.