Бир чеди чаштыг оолдуң авазы өлген иргин. Оон ол оол чээрби беш харга кээп алгаш, мээң авам кайда барган деп, авазын дилеп чоруп каар.
Дээ оранга баргаш, авазын дилеп чоруп турарда, янзы-бүрү кижилер таваршыыр. Сугда эштип турар, дагдан чуглуп бар чыдар, көвүрүгнен кежип албайн турар, улуг тамыда кирип калган килинчектенип турар дээн ышкаш көвей кижилерге таваржып, ол кижилерниң шуптузун чыда туткан, балды туткан кижилер кадарып манап турар иргин.
Оон ол улустан мээң авам келди бе, мындыг аттыг, мындыг шырайлыг кижи ийик деп сурап чоруп турарга-даа тывылбас иргин. Авазын тыппайн, дээ оранның мерген кижизинге барып, билге туттуруп көөрге, ол кижи сээң аваң бо оранда чурттаваан, дагын бурган бооп, дээ үстүү оранда чурттай берген иргин деп аайтыр. Дээ ораннан барып дилезиңзе, аваң тыптыр иргин дээр. Ынчалза-даа сен дээ оранга барбас кижи-дир сен. Чүге дээрге, сен керек кылып кааш келген, бо черге кадыг хоойлу-шаажы көөр кижи сен дээш чорутпаан. Ынчангаш ол оол авазынга харгыжып шыдаваан дээр.
