Бистиң чуртка ийи дөөй аттыг кижи турган дидир. Ол ийи кижиниң бирээзин Эрликтиң элчизи кээп, ‘Чаа, Эрлик-Хаан сени эккел деп мени чорутту’ - дээш, алгаш барган. Эрлик-Хаанга барган ол кижи өлүр ужурлуг. Ол кижи өлү берген. Өлү бээрге, аал-чурту, ха-дуңмазы ол кижини черге барып адып каан. Ол кижиниң сүнесини ол дораан чорууш, Эрликтиң хаанынга чеде бээр. Сүнесинни Эрлик-Хааны: ‘Сен чүге келдиң, сээң келир үең, шааң болбаан, сеннен дөмей аттыг кижи келир ужурлуг, сен чан, чан’ дээш, катап чордуп каар.
Катап чанып келирге, ээзи дирлиир. Ол шагда кижини хааршактавас, чер каспас, чачалай долгандыр ыяш кааш, даш кааш адып каар болган. Ынчаарга, ол кижи кеви чок, чалангаш, бичии пөс-пастан ораап алган оттуп кээп, алаңсып көөрге, бетии кижини өлген дээш каап каан болган.
Ынчаарга, ол кижи өг-оранымның улустарынга бо кевээр чеде берсимзе, коргуп, хоя бээр ирги бе дээш, шөлде тараа тарып чоруур кижи кыгырып, ол кижи-биле чугаалажып, сен аал-чуртумга аайтып бар, мен ындыг кижи мен дээр. Ол кижи чоруп, аал-чуртунга шын ужурун чугаалап, унуун аалының кижилери кеп-севин ап, амдыы кижини өөнге эккээп алыр.
Ынчаарга, даартазында дөмей аттыг кижизи Эрликче чоруй баар.
Унуун ол кижи канчаар чугаалаан дээрге, Эрликтиң хаанынга баарга, нүүл кылып турган кижилер ол-ла нүгүлүн эдилеп турар болган. Чишээлээрге, кижиниң караан дешкен кижилерни караанан азып каан. Кандыг-бир амытанны бижек-сайман-биле кезип тамылап-дарчыладып турган кижини база кезип тамылап турар. Кижилерни боолап турган кижилерни Эрликтиң элчилери боолап турар болган.
Мындыг чугааны шаанда өгбелеримнен дыңнап ап калган мен.
