Удур көрген улуг даам,
Хая көрген хадыр даам,
Бээр көрген бедик даам!
Эмиг болган сүүрлерлиг,
Эзер болган кертиктерлиг,
Сууртунуп үнген чаш ыяштарлыг,
Сундунуп үнген кем-сугларлыг,
Ээ, өршээ, Хайыракан!
Калбаанга тайыспа,
Доңгулаанга бүдүртпе!
Балгажынан байыдып,
Довураанан тодурган,
Бай-Алдайым, өршээ!
Ээ, түмен чылдызым,
Алдын күнүм, мөңгүн айым!
Өршээ, Бай-Алдайым!
Ээ, Бай-Алдайым, Хаан-Көгейим!
Сууртунуп үнген чаш-ыяштарлыг,
Сундунуп аккан кем-сугларлыг,
Санап четпес салааларлыг,
Адап четпес адырларлыг,
Удур көрген улуг даам,
Бээр көрген бедик даам,
Харлыг Хайыракан, Бай-Тайгаларым!
Төөзүвүске алдын орууңар өршээп,
Бисти азырап, камгаалап чоругар!
Сөөк, Бай-Алдайым!
Ээ, Бай-Алдайым!
Алгап четпес адырлыг,
Санап четпес салаалыг,
Хорум баштыг,
Хоргулчун эдектиг,
Бай-Алдайым!
Калбаагарга тайыспагар,
Доңгулаагарга бүдүртпегер,
Бак чүвениң бажы ыңгай,
Эки чүвениң бажы бээр болсун!
Эдээгерге эвирилдиргер,
Колдуугарга хоргадаткар,
Чарлып бүткен чалым-хаялыг,
Чайганып үнген чаш ыяштыг,
Кижи малдың кинин бүдүрген,
Кежиктиг улуг Бай-Алдайым, сөөк!
Чээ, бээр көрүп бегире тын,
Беш-Богда, Бай-Алдайым!
Хая көрүп ханырап тын,
Хайрахан-Бай-Алдайым!
Калбак эдээмни чадып,
Хара бажымны мөгейтип,
Силерге чалбарып тейлеп олур мен, Бай-Алдайым!
Адыл-малымны четкил-менди болдур,
Ачы-үренимни хынаа-дымаадан шөлээн болдур!
Аалывыс менди болсун,
Малывыс онча болсун,
Довурааңга тодурган,
Балгажыңга байыткан, Бай-Алдайым!