Ийи катышкы аңнап чораан чүве-дир. Олар одагга келгеш, өлүрген аңының эъдинден ок тып алганнар. Ок угунда-ла күдээзинии болган.
Күдээзи олургаш:
― Мээң боом огу ышкажыл бо, катым — деп чытпыже:
― Бо Каңгылаарга чежени каңгылатпаан чүве дээр сен мени, оглум •— дээш, ашак шымдай-ла окту эът-биле кады боскундува ажырыпкан. Үлежин бербес дээш, каты кижи харамнанганы-ла ол боор. Ынчангаш ол черни Каңгылаар дээн чүве дээр-ле болгай.
Ол черде аңның элбек деп чүвезин канчаар — чалымнарга хөй сыынның мыйызының даажы безин каңгыңайнып турар чер-дир. Улуг аң бир одарга, хөөрем чок, үжен-дөртен чоргулаар, ол хире байлак Каңгылаар дээр.
Кыс-Халыыр
