Шаг шаанда бо черге алды бошка чораан чүве-дир. Оларның бирээзи Оонашка деп кижи Эжен хаанга бараалгаар дээш,
Бээжинге чеде берип-тир. Хаанга хаалгачыларын дамчыштыр бараалгаан.
― Чүү кижи сен?— деп, айтырган.
― Таңды Тывазындан келген кижи мен — дээн.
― Ындыг болза, даарта кел — дээш, чорудупкан.
Бошка даартазында кээп бараалгаан.
― Чүнү хереглеп чоруур кижи сен ынчаш?— деп айтырып-тыр.
― Мен Тываның бошказы кижи мен, меңээ эрге-дужаал кылдыр демдектен хайырлап көрүңер — деп-тир.
Хаан олура, бажын согаш кылгаш, бошкага суг чиңзе кадап бергеш:
― Улуг улус-биле чорзуңза, ооң эжиин ажып, одун шап, аъдын тудуп берип чоруур сен — деп-тир.
Бошка даартазында дедир келгеш, чиңзезин адыргаш, айыс алгаш, ширээ кырынга аппарып салып каап-тыр.
Хаан олургаш:
― Чооруң ол?— деп кайгаан.
― Хаан хайыраатым, мен ол чүвелерни күүседип шыдавас-тыр мен — деп-тир.
― Ындыг болза даарта кел — дээш, чорудуп-тур.
Бошка даартазында келирге, ам көк чиңзе кадап бергеш:
― Бо болза херек үзүп, келдерел көргүзеринге херек чүве-дир — деп-тир.
Бошка айыс алгаш, оозун база-ла ширээ кырынга чалап кааш:
― Бис болза алды кижи болгай бис, мен чааскаан мындыг чүве кадап алгаш чеде бээримге, кайыын болур — деп олуруп- тур. Ынчаар орта хаан олура, бажын согаш кылгаш, аңаа алды көк чиңзе кадап бергеш чорудуптуп-тур.
Оонашка деп бошка чиңзе өзээн ынчаар тыпкан дижир чүве ийин.
Кыс-Халыыр
