Сөс муңзавас чечен кижи чораан. Дүжүметтер ону шенеп көөр-дүр дээш, хар кижи кылып алгаш:
― Дуу ол ак аъттыг кижиге ужурашкаш келем, чүү дээр эвес?— деп-тирлер.
Чечен аңаа баргаш кээп:
― Ажык дээрден баткан мен, алды ай хуусаалыг мен, арган малды өстүрер, семис малды аргызар дээш келдим дээр кижи- дир — деп чугаалаан.
Демги ноян ол кижини ам күзүн кээп шенеп көрген:
Ховуда хат-биле кады куураңнаан чүү деп чүвелерил ол, барып айтыргаш келбес сен бе?— дээш, чорудупкан.
Чечен кижи ону көргеш:
― Yнериниң магазы-биле үндүм.-даа, оңарының магазы- биле оңдум-даа, чооганы хонук кылып чор мен, улуг оңгар кыдыынга улуг чыыш болур дээн, ынаар бар чыдыр мен дээр, аза бөргү деп оът-тур-ла — деп чугаалаан.
Ооң соонда биеэги ноян ол кижини улуг наадым болган черге көрүп кааш, ширээге чалап олуртуп, улуг ужа салып хүндүлеп туруп-тур.
Демги кижи улуг ужаны чигенде-даа чок, кымчы алдырып алгаш:
― Узун чайын чүге семирбедиң, улуг наадымга чүге меңээ таварыштың? Улуг кыштың чудунда чүге чудап өлбедиң, улуг дойда чүге меңээ таварыштың?-— деп-деп, сыспа кымчылааш, оозун ытка октай берипкеш, дедир орнунга кээп олуруп ап-тыр.
Ону көргеш улус кара баары каткыжеге каттырышкан.
Чечен кижи олургаш:
― Чүнү каттырыштыңар, аза бөргү чыылган оңгарга келген албыстыг аза көрбээн силер бе, амытан чыылган черге келген авыяастыг бошка көрбээн силер бе — деп-тир.
Кыс-Халыыр
