Ону тудуп хоругдаар дээн шериглер кел чыдарын баш удур билгеш, Шерги-Дарга Кара-Хыйыракка чыткан аалындан үнүп чорупкан. Ол кылаштаан хевээр Хемчикке, ийи кожа ойбак хараалча кыйыынга келген. Шерги-Дарга даңзазын, үстүнде хараалчаның кыйыынга каапкаш, таакпызының хавын адаанда хараалчада осче кедирилдир октапкаш, ийи идиин дедир кеткеш, келгени изин чандыр баспайн кылаштап чоруп каан. Кезек чоруп олура, арыг иштинге чудук кырлап чоруп, келген изин ам-на будап кааш, ону удур истеп чоруп олурган шериглерден доора былдап чоруй барып-тыр.
Амбын ноянның шериглери Шерги-Дарганың аалындан үнген изи-биле. ак харда туда-ла истеп чоруп олурган. Хемчикке хараалча кыдыынга келгеш ис хенертен-не чиде берген.
Шериглер ам тывызыктап турбас чүве бе.
— Yстүнде хараалчаның кыйыынга дошту эргизир кезек таакпылап олурган-дыр.
― Өлүрүн билингеш, херээ көвүдеп олурганы ол-дур.
― Суглуг караам согурарар, дедир үнген ис кайда-даа чок тур!
― Ээче, бо-даа муңгагдааш, сугже шураан-дыр, итсигий!
― Даңзазын чүге каапкан сойлук боор?
― Ээ, ол бир-тээ сугга өлүр болганда, соңгу назынында барып мезил-биле дөмейлежи бээринден корткан-дыр, оолдар, ха-ха!
― Ойт, мезилиңерниң бөргү адаанда хараалчада оста ылдыртынып калган чыдыр!
― Биске артык шүүт үндүрбээн, харын эки бооп-тур, омани патни хом!—деп, калхалар маанайын номчуп, тывызыктап туруп-туруп, аъттаныпканнар.
Күжүр Шерги-Дарга кайда-чүде өлүр боор. Кара-Хыйырак даанга, аалының артынга чаштынып чыткан. Ооң уруглары хой кадарып чорааш, инчөөэниң иштинге хүнезинни чүктеп аппарып берип турган. Херектиң ууру ынчаар чоорту сооп, уттундурган дээр. Шерги-Дарга дээрзи алдан-маадырлардан база бир амылыг арткан аас-кежиктиг кижилерниң бирээзи-дир.
Кыс-Халыыр
