Аза, чаяан, сагыызыннар, оой!
Ал-ла-бодум аъттаныптым,
Бараалгадым, ой,
Алдын холум ээлери, оой.
Төлгечилер, төлгелеңер!
Төөгүзү тыва оран, оой!
Эрээн курттуң дою боор бе?
Эрлик черниң эргези бе? Оой!
Аза черниң кыйгызы бе?
Черниң-сугнуң килеңи бе? Оой!
Чевег-хөөрнүң ческээ-ле бе?
Чамзаа-ла бе? Оой!
Кеңгиргелиг хелиңнерниң,
Өргүмчүлүг ламаларның
Эргининден болган-на бе?
Чүден болган? Оой!
Караңгының чуртундан бе?
Дуруяа куштуң үнүнден бе?
Дулгуяктың үнүнден бе? Оой!
Ылгалыңар, шылгалыңар, оой!
Азарганчыг аза, чаяан,
Сагыызыннар, оой!
Алган дөзү:
Тувинские народные песни и обрядовая поэзия. / Сост. д. иск. З.К. Кыргыс. – Кызыл: «Сибирская горница». – С. 124 – 128.